1. ANATOMIYA Harap na bahagi ng ulo na kinalalagyan ng noo, mata, ilong, at bibig.
→ KÁRA

2. Mainam na bahagi ng anumang ipinakikita o inihaharap.

3. Pagsasabi nang harápan at talampak o tahas.

• • pagkakamukhâ, pagmumukhâ : Pangngalan
• • ipamukhâ, makamukhâ, mamukhaán, mapamukhaán: Pandiwa
• • kamukhâ: Pang-uri

• ► makapál ang mukhâ
  ➞ Walang-hiya.
• ► may mukhâ
  ➞ Maganda.
• ► may mukháng ipakikiharáp
  ➞ Walang súkat ikahiyang masamáng nagawa.
• ► ipamukhâ
  ➞ Harápan at tahasang sabihin.
• ► dalawáng mukhâ
  ➞ Ikinakapit sa mga táong kung sino ang kaharap ay siyáng minamagaling dahil sa hangad na maging mabuti.
• ► tablá ang mukhâ
  ➞ Walang-hiya.
• ► waláng mukháng ipakikiharáp
  ➞ Hiyang-hiya dahil sa nagawang hindi mabuti.
• ► mukháng péra (hindî salapî)
  ➞ Sa kuwarta lámang tumitingin.
• ► waláng mukhâ
  ➞ 1. Hindi makaharap sa tao dahil sa kahihiyan. 2. Pangit.
• ► pinamukhaán
  ➞ Sinabihan nang lantáran at tahásan.
• ► mukháng Biyérnes Sánto
  ➞ Nakasimangot, masamâ ang mukha.
• ► mukháng bangús, mukháng Kastilà
  ➞ Maputing matangos ang ilong bagaman isang Pilipino.
• ► magaspáng ang mukhâ
  ➞ Hindi marunong mahiya.